درباره هویج بیشتر بدانید

درباره هویج بیشتر بدانید

به هویج در فارسی دری گزر یا زردک گیاهی هم میگفتن.دوساله و رنگشم معمولا نارنجی یا سفید یا ترکیب قرمز و سفید.خشک و ترد و یه نمونه زرد رنگم داره که بهش قومی میگن.یه نوع سبزی و از دسته سبزیای ریشه دار و هم خام میخورنش و هم تی سالاد به شکل رنده شده و هم اینکه توی سوپ و خورشت ازش استفاده میکنن.با ما همراه باشین تا درباره هویج بیشتر بدانید.

ویتامینهای هویج :

1. بتاکاروتن
2. ویتامین آ : رنگ نارنجیش بخاطر همینه.
3. فیبر خوراکی
4. آنتی‌اکسیدان‌ها
5. موادّ معدنی
6. ویتامین K
7. پتاسیم
8. آنتی اکسیدان : احتمال سرطان را کم میکنه.
9. سطوح پایین کلسترول

معمولا وقتی یکی چشماش درد میکنه یا قدیما وقتی چشم به اصطلاح ضعیف میشد میگفتن آب هویج بخور ولی این فقط وفقط تنها خاصیت آب هویج نیست آب هویج خواص دیگه ایی هم داره ولی باید بگیم برای تقویت چشم خیلی موثر.کنار همه اینا کلی خاصیت برای سلامتی پوست و بدن و دستگاه گوارش و … داره .به کاهش وزن هم کمک میکنه چون فیبر داره و باعث ایجاد حس سیری میشه.همچنین کم خونی ، اسهال و … را هم برطرف میکنه.حتما در مطالب بعدی گسترده تر درمورد این خواص براتون شرح میدیم.آب هویج چربی و پروتئین کمی داره مثلا یدونه هویج متوسط خام ۲۵ کالری و ۴ گرم کربوهیدرات قابل هضم داره.

بزارین یکم درمورد تاریخچه هویج براتون بگم 

همه شواهد نوشتاری و تحقیقاتی نشون میده اولین بار هویج اهلی توی آسیای مرکزی کشت شده.میگن یه نوع هویج وحشی هم هست که توی اغانستان بوده و نوع اهلیش از همون ایجاد شده.اول هویج را بخاطر عطر برگاش و دونهاش کاشت میکردن . هنوزم یه سری گیاهای نزدیک به هویج مثل جعفری، گشنیز، رازیانه، شوید و زیره سبز را بخاطر عطر و طعم برگ و دانشون کشت میکنن.

اینجور که در منابع کلاسیک مشخص شده اولین بار که از ریشه گیاها استفاده کردن مربوط به قرن اول . رومی‌ها ریشهٔ گیاهی به نام pastinaca را می‌خوردن.که شاید هویج بوده یا گیاه نزدیک به آن شقاقل .این گیاه در امپراتوری روم شرقی در نسخه‌ای قرن ششم میلادی قسطنطنیه‌ای از دائرهالمعارف تذهیب شده د ماتریا مدیکا-در مورد علف‌ها و گیاهان دارویی – نوشته پزشک یونانی دیوسکوریدس رسم و توصیف شده‌. سه نوع هویج مختلف رسم شده و در متن نوشته شده‌است: «می‌توان ریشه را پخته و خورد.»

گیاه در قرن هشتم توسط مورها به اسپانیا معرفی شد.در قرن دهم ریشه‌هایی که در غرب آسیا، هندوستان و اروپا کاشت میشد به رنگ بنفش بودن.در همان زمان‌ها هویج‌های مدرن در افغانستان رشد کرده بودن.سیمئون سث، پژوهشگر یهودی قرن یازدهم مانند ابن العوام کشاورز عرب-اندلسی قرن دوازدهم هم هویج قرمز و هم زرد را توصیف کرده‌است. هویج اهلی در قرن ۱۴ در چین و در قرن ۱۸ در ژاپن ظاهر شد.

هویج نارنجی رنگ در قرن هفدهم در هلند ظاهر شد،که مربوط به این واقعیت است که پرچم هلند در آن زمان برنگ نارنجی بود. جان اوبری عتیقه‌شناس این هویج‌های جدید را اینگونه توصیف کرده‌است: «هویج برای اولین بار در بکینگتون در شهرستان سامرست کاشته شد. بعضی از افراد بسیار پیر آنجا[در ۱۶۶۸] اولین باری را که هویج به آنجا آورده شد را به یاد می‌آورند.» مهاجران اروپایی هویج را در قرن هفدهم به کلونی‌های آمریکا معرفی کردند.هویجی که بیرونش بنفش و درونش به رنگ نارنجی است از سال ۲۰۰۲ در مغازه‌های بریتانیا به فروش می‌رسد.