اساسنامه صندوق ضمانت سرمایه گذاری صنایع کوچک

اساسنامه صندوق ضمانت سرمایه گذاری صنایع کوچک

فصل – اول – کلیات

ماده – ۱ – صندوق ضمانت سرمایه گذاری صنایع کوچک که در این اساسنامه « صندوق » نامیده میشود زیر نظر وزارت صنایع و معادن تاسیس گردیده و مرکز اصلی آن در تهران میباشد . صندوق میتواند مطابق با قوانین و مقررات برای اجرای عملیات مقرر در این اساسنامه با پیشنهاد هیات مدیره و تصویب مجمع عمومی در هر نقطه از کشور شعبه یا نمایندگی تاسیس کند .

ماده – ۲ – نوع صندوق ، شرکت سهامی خاص و مدت آن نامحدود است .

ماده – ۳ – صندوق دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی و اداری بوده و طبق اساسنامه و آیین نامه های خود اداره میشود و تابع قانون تاسیس صندوق ضمانت سرمایه گذاری صنایع کوچک مصوب ۱۳۸۳ بوده و در موارد سکوت تابع قوانین و مقررات مربوط میباشد .

فصل – دوم – وظایف ، اختیارات و سرمایه صندوق

ماده – ۴ – هدف صندوق فراهم آوردن موجبات توسعه سرمایه گذاری بخش غیر دولتی در صنایع کوچک ، کوتاه کردن مدت زمان اجرای طرح های اشتغال زا و دارای توجیه اقتصادی با اولویت مناطق کمتر توسعه یافته و تضمین و تسهیل در توثیق تسهیلات اعطائی به طرح های مذکور میباشد . صندوق از نظر مالی به صورت خودگردان اداره خواهد شد و چنانچه تکالیف و ماموریت های خاصی از جانب دولت به آن محول شود از محل اعتبارات عمومی تامین اعتبار خواهد گردید .

ماده – ۵ – موضوع فعالیت صندوق کمک به توسعه صنایع کوچک از طریق تضمین حداکثر هفتاد درصد ( در مناطق کمتر توسعه یافته تا هشتاد و پنج درصد ) اصل و سود تسهیلات اعطایی بانک ها و موسسات مالی و اعتباری به صنایع و استفاده از وجوه اداره شده و سایر منابع مالی در چارچوب سیاست های صنعتی و برنامه های توسعه کشور در زمینه احداث ، توسعه ، بهسازی و نوسازی ، سرمایه در گردش ، توسعه پیمانکاریهای فرعی ، تحقیق و توسعه ، خرید فناوری و دانش فنی و تجهیزات آزمایشگاهی و توسعه منابع انسانی و همچنین انجام سایر اموری که در راستای تحقق هدف صندوق است ، میباشد .

ماده – ۶ – سرمایه صندوق مبلغ پانصد میلیارد ریال میباشد که به پانصد هزار سهم یک میلیون ریالی با نام تقسیم میگردد و تمامی آن متعلق به دولت میباشد . افزایش و کاهش سرمایه صندوق تابع این اساسنامه خواهد بود .

فصل – سوم – ارکان صندوق

ماده – ۷ – صندوق دارای ارکان زیر است :

بند – الف – مجمع عمومی

بند – ب – هیات مدیره

بند – ج – بازرس قانونی

ماده – ۸ – اعضای مجمع عمومی صاحبان سهام یا نمایندگان آن ها میباشند که عبارتند از :

بند – ۱ – وزیر صنایع و معادن

بند – ۲ – وزیر امور اقتصادی و دارایی

بند – ۳ – وزیر جهاد کشاورزی

بند – ۴ – وزیر بازرگانی

بند – ۵ – رییس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور .

تبصره – – – مدیرعامل صندوق به عنوان دبیر مجمع عمومی بدون حق رای در جلسات مجامع عمومی صندوق حضور خواهد یافت

ماده – ۹ – مجمع عمومی به طور عادی حداقل سالی دو بار ، یک بار در نیمه اول سال جهت رسیدگی و اتخاذ تصمیم نسبت به صورت های مالی و یک بار در نیمه دوم سال جهت بررسی و اتخاذ تصمیم نسبت به بودجه و برنامه های سال بعد به دعوت رییس مجمع عمومی و یا با تقاضای رییس هیات مدیره و یا بازرس تشکیل خواهد شد . جلسات مجمع عمومی با حضور چهار نفر از اعضا رسمیت خواهد یافت .

ماده – ۱۰ – وظایف و اختیارات مجمع عمومی به شرح زیر است :

بند – ۱ – رسیدگی و تصویب خط مشی و سیاست های کلی و برنامه و بودجه سالانه صندوق .

بند – ۲ – رسیدگی و اتخاذ تصمیم نسبت به گزارش عملکرد سالانه و صورت های مالی صندوق با توجه به گزارش بازرس قانونی .

بند – ۳ – تصویب آیین نامه های مالی ، استخدامی و معاملاتی صندوق .

بند – ۴ – تعیین و عزل رییس و اعضای هیات مدیره به پیشنهاد رییس مجمع عمومی .

بند – ۵ – تعیین حق الزحمه و پاداش اعضای هیات مدیره و مدیرعامل صندوق به پیشنهاد رییس مجمع عمومی در حدودی که شورای حقوق و دستمزد مقرر مینماید و با رعایت ماده (۲۴) لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت .

بند – ۶ – اتخاذ تصمیم درباره انتخاب و عزل بازرس قانونی .

بند – ۷ – پیشنهاد تغییر و اصلاح اساسنامه و همچنین اتخاذ تصمیم در مورد افزایش و کاهش میزان سرمایه صندوق .

بند – ۸ – تصویب سیاست های مربوط به نحوه ضمانت سرمایه گذاری صنایع کوچک .

بند – ۹ – تصویب تعرفه کارمزد انواع ضمانت نامه های مورد قبول بانک ها و موسسات مالی و اعتباری و شرایط عمومی حاکم بر آن ها .

بند – ۱۰ – اخذ تصمیم درباره مطالبات مشکوک الوصول و غیر قابل وصول .

بند – ۱۱ – اتخاذ تصمیم در خصوص دریافت تسهیلات بانکی از بانک ها و موسسات اعتباری داخلی و خارجی و سایر روش های تامین مالی موردنیاز صندوق با رعایت قوانین و مقررات مربوط .

بند – ۱۲ – تعیین ر وزنامه کثیرالانتشار جهت ثبت آگهی های صندوق .

بند – ۱۳ – اخذ تصمیم نسبت به هر موضوع دیگری که از طرف رییس مجمع عمومی یا هیات مدیره صندوق مطرح میگردد و رسیدگی به آن طبق قانون یا اساسنامه در صلاحیت مجمع عمومی باشد .

ماده – ۱۱ – هیات مدیره از یک نفر رییس و دو عضو اصلی و یک عضو علی البدل تشکیل میگردد . مدیرعامل ، رییس و اعضای هیات مدیره با تصویب مجمع عمومی و حکم رییس مجمع به مدت سه سال منصوب و تا موقعی که تجدید انتخاب اعضا به عمل نیامده باشد در مقام خود باقی خواهند ماند . عزل مدیرعامل توسط وزیر صنایع و معادن صورت میگیرد .

تبصره – – – مدیرعامل میتواند رییس هیات مدیره نیز باشد .

ماده – ۱۲ – وظایف و اختیارات هیات مدیره به شرح زیر میباشد :

بند – ۱ – اجرای مصوبات و تصمیمات مجمع عمومی صندوق .

بند – ۲ – پیگیری برنامه ها و طرح های مصوب در حدود اهداف صندوق .

بند – ۳ – بررسی و تایید گزارش عملکرد سالانه و صورت های مالی صندوق برای تسلیم به بازرس قانونی .

بند – ۴ – بررسی ، تهیه و تنظیم بودجه و برنامه تفصیلی صندوق جهت ارایه به مجمع عمومی برای تصویب و نظارت بر حسن اجرای بودجه و برنامه مصوب .

بند – ۵ – تهیه آیین نامه ها ، پیشنهاد انواع اعتبارات قابل تضمین توسط صندوق ، تعرفه کارمزد و هزینه های مربوط به ضمانت نامه ها و شرایط کلی آن ها و پیشنهاد آن ها به مجمع عمومی برای تصویب .

بند – ۶ – تصمیم در خصوص خرید ، فروش ، اجاره ، اعطا یا قبول ضمانت ، ظهرنویسی ، تضمین های تجاری ، وثیقه ، رهن اموال غیر منقول ، سرمایه گذاری ، مشارکت و پیمانکاری در چارچوب آیین نامه های مصوب .

بند – ۷ – پیشنهاد دریافت تسهیلات از بانک های داخلی و خارجی و یا موسسات اعتباری غیر بانکی و سایر روش های تامین مالی موردنیاز صندوق به مجمع عمومی .

بند – ۸ – افتتاح حساب های ارزی یا ریالی و استفاده از آن ها به نام صندوق نزد بانک ها و موسسات مالی و اعتباری و سایر موسسات تجاری داخلی یا خارجی یا انسداد آن ها با رعایت قوانین و مقررات مربوط .

بند – ۹ – ارجاع دعاوی مورد اختلاف به داوری و همچنین پیشنهاد صلح دعاوی صندوق به مجمع عمومی با رعایت اصل یک صد و سی و نهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران .

بند – ۱۰ – بررسی و ارایه پیشنهاد در مورد تاسیس شعب یا نمایندگی صندوق و یا قبول نمایندگی موسسات خارجی با رعایت قوانین و مقررات مربوط ، جهت تصمیم گیری به مجمع عمومی .

بند – ۱۱ – تهیه ، تنظیم و پیشنهاد آیین نامه های مالی ، معاملاتی و استخدامی به مجمع عمومی برای تصویب .

بند – ۱۲ – تهیه و اصلاح تشکیلات صندوق جهت ارایه به مجمع عمومی برای تصویب .

ماده – ۱۳ – مدیرعامل بالاترین مقام اجرایی صندوق است و دارای اختیارات لازم برای انجام کلیه امور صندوق در چارچوب بودجه و برنامه مصوب و اساسنامه و آیین نامه های مربوط به مصوبات مجمع عمومی و مصوبات هیات مدیره میباشد و دارای وظایف و اختیارات ذیل نیز خواهد بود :

بند – ۱ – اجرای مصوبات و تصمیمات مجمع عمومی و هیات مدیره و انجام کلیه امور اداری و اجرایی صندوق برابر بودجه مصوب .

بند – ۲ – نمایندگی صندوق در مراجع قضایی و اداری و همچنین در مقابل سایر اشخاص حقیقی و حقوقی با حق توکیل به غیر .

بند – ۳ – رسیدگی و اخذ تصمیم درباره کلیه امور اداری ، آموزشی ، استخدامی و عزل و نصب کارکنان طبق آیین نامه های داخلی صندوق .

بند – ۴ – تهیه و تنظیم صورت های مالی و گزارش عملکرد سالانه صندوق .

بند – ۵ – اقدام به سازش ، داوری ، تعیین داور و کارشناس با رعایت اصل یک صد و سی و نهم قانون اساسی .

بند – ۶ – انجام سایر اموری که برای پیشبرد اهداف صندوق ضروری است .

تبصره – ۱ – مدیرعامل میتواند قسمتی از اختیارات خود را به موجب ابلاغ کتبی به هر یک از اعضای هیات مدیره یا سایر کارکنان صندوق به تشخیص و مسئولیت خود تفویض نماید .

تبصره – ۲ – کلیه اسناد و اوراق تعهدآور شرکت از قبیل چک ها ، بروات ، سفته ها ، قرارداد ها و سایر اوراق تجاری به امضای رییس هیات مدیره ، مدیرعامل صندوق و یک نفر دیگر به انتخاب هیات مدیره با مهر شرکت معتبر خواهد بود . امضای مکاتبات اداری با مدیرعامل است .

ماده – ۱۴ – بازرس قانونی شرکت و بازرس علی البدل با توجه به بند (۶) ماده (۱۰) این اساسنامه و طبق قانون استفاده از خدمات تخصصی و حرفه ای حسابداران ذی صلاح به عنوان حسابدار رسمی به مدت یک سال توسط مجمع عمومی انتخاب میشود .

تبصره – – – در صورت فوت ، استعفا یا برکناری از خدمت بازرس قانونی اصلی ، بازرس قانونی علی البدل وظایف وی را به عهده میگیرد .

ماده – ۱۵ – چنانچه بازرس قانونی در ضمن بازرسی اشکالاتی را ملاحظه نماید مکلف است مراتب را به طور کتبی به اطلاع مدیرعامل برساند و اگر نسبت به رفع اشکال اقدام نشد باید موضوع را به مجمع عمومی گزارش نماید .

ماده – ۱۶ – بازرس قانونی حق ندارد در امور جاری صندوق مداخله نماید و باید وظایف خود را طوری انجام دهد که اخلالی در کار جاری صندوق ایجاد ننماید .

فصل – چهارم – سایر مقررات

ماده – ۱۷ – سال مالی صندوق از اول فروردین ماه تا پایان اسفند ماه هر سال میباشد مگر سال اول که شروع آن از تاریخ تشکیل شرکت خواهد بود . صورت های مالی همراه با گزارش عملکرد سالانه هیات مدیره باید در موعد مقرر به بازرس قانونی صندوق داده شود و بازرس قانونی مکلف است گزارش خود را در موعد قانونی مربوط به مجمع عمومی تسلیم نمایند

ماده – ۱۸ – منابع مالی صندوق از محلهای زیر تامین میگردد :

بند – ۱ – درآمد های حاصل از ارایه خدمات ضمانت سرمایه گذاری و کارمزد و اخذ هزینه های مربوط .

بند – ۲ – سود حاصل از سپرده های صندوق نزد بانک ها و سایر موسسات مالی و اعتباری .

بند – ۳ – درآمد ناشی از استیفای حقوق صندوق از محل ضبط و فروش وثایق طرح ها و واحد های ضمانت شده .

بند – ۴ – بودجه عمومی ( کمک های دولتی ).

بند – ۵ – دریافت های حاصل از خسارت تاخیر در پرداخت بدهی واحد های ضمانت شده به صندوق .

بند – ۶ – هدایای اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از داخلی و خارجی .

بند – ۷ – کمک از وزارت صنایع و معادن و شرکت مادر تخصصی سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی ایران و شرکت های تابع به استناد بند (۴) ماده واحده قانون اصلاح قانون راجع به تاسیس شرکت شهرک های صنعتی ایران مصوب ۱۳۷۶ .

بند – ۸ – سود حاصل از خرید و فروش اوراق مشارکت در بورس اوراق بهادار .

بند – ۹ – سایر موارد مجاز .

ماده – ۱۹ – سود ویژه سالانه صندوق پس از کسر تمامی هزینه ها و اندوخته قانونی ، مالیات و کسور قانونی به حساب اندوخته احتیاطی صندوق منظور خواهد شد .

ماده – ۲۰ – صندوق مجاز است با توسل به کلیه روش های قانونی نسبت به وصول مطالبات خود اقدام نماید . تبصره در صورت ضبط سهام شرکت های طرف ضمانت به عنوان هزینه خدمات تضمین ، صندوق موظف است ظرف شش ماه سهام مزبور را به فروش برساند در غیر اینصورت آن را در اختیار سازمان جمع آوری و فروش اموال تملیکی وزارت امور اقتصادی و دارایی قرار دهد تا به نیابت از صندوق به فروش برساند

ماده – ۲۱ – صندوق مکلف است حداکثر ظرف شش ماه از تاریخ ابلاغ این اساسنامه آیین نامه های مربوط را تهیه و برای تصویب به مجمع عمومی تسلیم نماید . این اساسنامه به موجب نامه های شماره ۱۳۲۴۸/۳۰/۸۴ مورخ ۲۴/۶/۱۳۸۴ و شماره ۱۴۲۱۲/۳۰/۸۴ مورخ ۷/۱۰/۱۳۸۴ شورای نگهبان به تایید شورای یاد شده رسیده است .