کانسار

کانسار

به جای انباشت طبیعی کانسنگ، معدن یا کانسار می‌گویند. در حال حاضر این تعریف مجزا از منبع معدنی است که توسط معیارهای طبقه‌بندی منابع معدنی تعریف شده‌است. در یک کانسار، یک کانسنگ خاص وجود دارد. اکثر کانسارها بر اساس معیارهایی نامگذاری می‌شوند مانند محل (مثال، ویتسواترساند، آفریقای جنوبی)، یا نام یک کاشف (مثال نیکل کامبالدا)، از سر تفنن، یکی از چهره‌های تاریخی یا یک فرد برجسته، یا ازنامهای اساطیری (ققنوس، کراکن) یا نام کد شرکت منابع که آن را در برداشت (مثال MKD-5 برای نیکل مونت کیت).

طبقه‌بندی کانسارها

کانسارها با توجه به معیارهای مختلف توسعه یافته از طریق مطالعه بر زمین‌شناسی اقتصادی، یا منشأ پیدایش سنگ طبقه‌بندی می‌شود. طبقه‌بندی معمول به قرار زیر است.

کانسارهای اپی ژنتیک هیدروترمال

• رگه کانسارهای طلای مزوترمال، که نمونه آن گلدن مایل، کالگرولی است.
• کانسارهای آرکاین کنگلومرا میزبان طلا- اورانیوم، مانند دریاچه الیوت، کانادا و ویتواترسرند، آفریقای جنوبی
• کانسارهای طلای نوع کارلین،
• کانسارهای رگه‌ای اپی ترمال بشکل استاک ورک
• اساس استخراج کانسارها شامل مراحل زیر است:۱. کاوش برای پیدا کردن و سپس تعیین میزان و ارزش کانسنگ که در آن محل موجود است (“تودهٔ کانسنگ “)
  ۲. انجام برآورد منبع برای به منظور برآورد ریاضی اندازه و رتبهٔ کانسار.
  ۳. انجام مطالعه پیش امکان‌سنجی برای تعیین اقتصادی کانسار از دید تئوری که در اوایل کار شناسایی می‌کند، که آیا سرمایه‌گذاری بیشتر در برآورد و مطالعات مهندسی نیاز است و نیزخطرات کلیدی و زمینه برای کار بیشتررا معین می‌کند.
  ۴. انجام یک بررسی امکان‌سنجی به منظور بررسی عملی سرمایه‌گذاری، خطرات فنی و مالی، انسجام پروژه و تصمیم‌گیری برای انجام دادن یا رها کردن پروژه معدنی پیشنهادی. این بخش شامل می‌شود بر برنامه‌ریزی کانسار برای ارزیابی اقتصادی بخش برگشت‌پذیر کانسار، متالورژی و بازیافت‌پذیری کانسنگ، بازار و سودآوری سنگ کنسانتره، هزینه‌ها، مهندسی، هزینه زیرساخت‌ها و سنگ‌شکنی، نیازهای صاحبان سهام، تجزیه و تحلیل از آغاز تا پایان کانسار، از آغاز حفاری تا آخر بازگرداندن زمین به وضعیت پیش از بهره‌برداری.
  ۵. گسترش برای ایجاد دسترسی به تودهٔ کانسنگ و ساخت کارخانه و تجهیزات .
  ۶. بهره‌برداری پویا از کانسار.
  ۷. بازگرداندن و آبادسازی زمین به وضعیت پیش از بهره‌برداری برای استفاده‌های بعدی .

  تجارت

  کانسنگ‌ها (فلزی) در سطح بین‌المللی داد و ستد و شامل یک بخش قابل توجهی از داد و ستد بین‌المللی مواد خام را هم از دید ارزش و هم حجم به خود اختصاص داده است. دلیل آن این است که آن در سراسر جهان توزیع کانسنگ نابرابر است و دور از نقاط اوج تقاضا و از زیرساخت‌های ذوب قرار دارند.

  بیشتر فلزات پایه (مس، سرب، روی، نیکل) در سطح بین‌المللی در بورس فلزهای لندن داد و ستد می‌شوند، و در اندازه ذخایر و فلزهای کوچکتر داد و ستد توسط
  کومکس (COMEX) ونیمکس (NYMEX) در ایالات متحده و بورس شانگهای (Shanghai Futures Exchange) در چین انجام می‌گیرند.

  سنگ آهن بین تولیدکننده و مشتری خرید و فروش می‌شود، با وجود این قیمت‌های مختلف به مدت سه‌ماهه بین مجتمع‌های معدنی بزرگ و مصرف‌کنندگان عمده تعیین می‌شود، و این پایه‌ای برای شرکت‌های کوچکتر است.

  کالاهای دیگر بنگاه‌های بین‌المللی و قیمت‌های پایه را ندارند، در بیشتر موارد قیمت بین تأمین کنندگان و مشتریان توافقی است. به‌طور کلی این باعث می‌شود که تعیین قیمت این کانسنگ‌ها مبهم و دشوار گردد. این فلزها عبارتند از لیتیوم، نیوبیوم، تانتال، بیسموت، آنتیموان و عنصرهای خاکی کمیاب. بسیاری از این کالاها نیز تحت سلطه یک یا دو تأمین کنندگان عمده با بیش از ۶۰ درصد از ذخایر جهان هستند. بورس فلزهای لندن هدف از اضافه کردن اورانیوم به لیست فلزها را دارد.

  به گزارش بانک جهانی چین واردکننده بالای کانسنگ و فلزات در سال ۲۰۰۵ بود و پس ازآن کشورهای ایالات متحده آمریکا و ژاپن قرار دارند.