نمد مالی
نمد مالی
پشم بره به علت چسبندگی خاصی که نسبت به پشم گوسفندان چند ساله دارد، به راحتی در هم تنیده میشود. از همان آغاز اهلی نمودن گوسفند، بشر توانست از ابتداییترین نساجی، با استفاده از پرداخت پوست گوسفند با چرم و سپس جدا کردن پشم و در هم تنیدن آن زیراندازی نرم، راحت، بادوام و با انعطاف به نام نمد درست کند.
اسناد به جای مانده از این نساجی ابتدایی به سالهای ۴۰۰ قبل از میلاد حضرت مسیح (ع) بر میگردد و پس از آن با استفاده از دوک نخریسی، به قابلیتهای بالای پشم پی برده و هنرمندان صنایع دستی، آثار ارزشمند دیگری نظیر طناب، روپوش و غیره به وجود آوردند که تاثیر شگرفی در بهبود وضعیت انسانها به جای گذاشت.نمد به علت اینکه در مقابل سرما و گرما بسیار مقاوم است و مواد اولیه آن در منطقه زیاد، سبک، نرم و راحت است، از زیراندازهای مناسب در منطقه کرمانشاه است و تا به امروز جایگاه واقعی خود را حفظ نموده است. استادان مناسبی در استانهای کشور فعال هستند. نمد در مناطق کرمانشاه، اسلام آباد غرب و گیلان غرب از رونق نسبی برخوردار است.
نحوه ساخت نمد
ابتدا پشم گوسفند زیر یک سال که قدرت چسبندگی بالایی دارد را با ابزار فلزی تحت عنوان «چیری» (یک نوع قیچی) میچینند، شستشو داده، حلاجی نموده و در قالب حصیری با دقت تمام به صورتی بر روی حصیر پخش میکنند که یکدست و ضخامت مساوی داشته باشد. سپس حصیر را لول کرده و آن را میکوبند. برای اینکه سطح نمد و میزان حجم آن یکدست باشد، آب و صابون روی آن میپاشند تا به راحتی کلفت و نازکی آن به یکدستی و شکیل بودن تبدیل شود. در حین کوبیدن لایهای بین آن حایل است، تا پشمها به هم نچسبند.
سپس آن را داخل قالب نمدی میپیچند، با طناب آن را میبندند و ده تا پانزده دقیقه روی آن با ضربات دست و پا میکوبند. در این حالت رشتههای پشم در هم تنیده میشوند و به صورت تخته در میآیند که اصطلاحاً به آن نمد خام میگویند. سپس آن را باز نموده و کجیهای حاشیه آن را مرتب میکنند و آب صابون روی آن میپاشند. سپس روی آن را گونی میپیچند و دوباره آن را میمالند و ضرباتی نیز به آن وارد میکنند. در مرحله بعد نمد را باز کرده و نقشهای رنگی به آن اضافه میکنند. پس از آن با ارنج نمد را میمالند و با مشت روی آن میکوبند. در آخر نمد را باز کرده و لبههای آن را مرتب میکنند.