مدلهای ارتباط صنعت و دانشگاه۳
مدلهای ارتباط صنعت و دانشگاه۳
۴– مدل مشارکتی دانشگاههای صنعتی
دانشگاههای صنعتی اساساً مبتنی بر سرمایهگذاری و حمایت دولتی و همکاری گسترده دانشگاه و صنعت هستند. هدف پروژههای راهبری در دانشگاههای صنعتی ارائه آخرین تحقیقات محیطی مطابق با مشکلات بخش صنعت است. دانشگاههای صنعتی به عنوان نوعی از آموزش مدنظر است که نقاط خالی بین دانش تئوریکی در رشتههای دانشگاهی و دانش صنعتی در صنایع را پر میکند.
در مدل مشارکتی دانشگاههای صنعتی، هدف تولید علمی است که اساساً به نیاز صنعت منجر شود و نیروی متخصص در صنایع را تکمیل نماید. در سرتاسر دنیا تعریف پروژههای علمی بر مبنای صنعت یک الزام تلقی میشود. به طوری که دانشگاه بخش اعظم مخارج را از طریق پروژههای مشترک با بخشهای صنعتی تامین مینماید.
۵- مدل تحقیق مشارکتی
این مدل به دو نوع تقسیم میشود. مدل تحقیق مشارکتی به سرمایه گذاران صنعتی مربوط میشود که در کار و تحقیق سرمایهگذاری میکنند. این گروه از سرمایهگذاران ضمن آنکه انجام تحقیق را یه دانشگاهها واگذار میکنند، خودشان نیز به عنوان همکار دانشگاه محسوب میشوند.
شراکت در تحقیق در کشورهای توسعه یافته رواج بسیار دارد. عموماً بنا به تحریک بازار و فناوری، هر بخش میتواند در اجرای کامل تحقیق مشارکت کند یا اینکه تحقیق جزئی برای اداره و تحقیق به صورت موازی انجام دهد. این تحقیق زمانی انجام میگیرید که بخش صنعتی قادر به انجام کل تحقیق به تنهایی نباشد. در بیشتر موارد، مدل تحقیق مشارکتی بین دانشگاهها و نهادهای تحقیق و شرکتهای بزرگ یا متوسط اجرا میشود.
تحقیق مشارکتی تحت تأثیر عواملی قرار میگیرید که سه عامل اصلی آورده شده است:
۱- انتخاب شریک
۲- خطر پذیری
۳- تخصیص سرمایه
انتخاب شریک مناسب و قابل اعتماد اصل مهمی در تضمین تکمیل کل تحقیق است. بنابراین، قبل از مشارکت، دانشگاهها باید اطلاعات زیادی دربارهی شهرت و منافع اقتصادی و روحیه کار گروهی بخش صنعت در مشارکت داشته باشند.
علاوه بر انتخاب شریک، ریسک بالا در فرآیند تحقیق و توسعه اجتنابناپذیر است. از این رو، قبل از مشارکت با هر بخشی صنعت باید خطرهای مربوط و مسئولیتها درک شده باشد. در فرایند تحقیق بخشهای مختلف باید برای کاهش یا حتی اجتناب از وقوع خطر با یکدیگر هماهنگ شوند. هنگامی که خطر بروز کرد، هر بخش باید مسئولیت را طبق قرارداد قانونی پذیرا باشد و اشتباهات سایر بخشها را بهانه نکنند. به علاوه تخصیص سرمایه اصل کلیدی دیگری در تحقیق مشارکتی است.
تخصیص سرمایه عموماً بر اساس تفاوتهای بخشها از نظر فناوری و سرمایهگذاری و دیدگاه بازاریابی صورت میگیرید. در ضمن، برای هر دو بخش بهتر است درباره روش پرداخت دستمزد و تقسیم منافع موافقت کنند. نکته مهم این است که هر بخش باید حقوق و مزایای شفاف و روشنی داشته باشند. اعتماد کردن به تحقیقات دانشگاهی مربوط به سرمایهگذاران صنعتی است و آنها فقط سرمایه را آماده و سپس، به دانشگاهها برای رهبری تحقیق و توسعه اعتماد میکنند.
۶- مدل انتقال فناوری
انتقال فناوری فرآیند است که به وسیله آن دانش موجود اعضا یا توانمندیهای آنان زیر نظر بخش تحقیق و توسعه دانشگاهها توسعه مییابد و به محیط تجاری انتقال داده میشود. انتقال و گردش دو راهه فناوری از دانشگاه به صنعت و بالعکس مبتنی بر سطوح و شکلهای مختلف دانشگاهی است. نکته اول این است که فناوری از دانشگاه سرچشمه میگیرد، اما توسه آن به عهده شرکت موجود است. نکته دوم اینکه محصولات تجاری تولید شده در بخش صنعت با علم و دانش دانشگاهی کاربردی توسعه مییابد. نکته سوم دانشگاه به عنوان منبع تولید کننده محصول تجاری و تجاری سازی آن از طریق تأسیس شرکت جدید معرفی میشود.