کاربر مهمان، خوش آمدید.  ورود به پنل کاربریثبت نام

مشاغل صنعت و صنایع ایران

پورتال ثبت و تبادل اطلاعات صنایع ایران و مشاغل وابسته

مشاغل صنعت و صنایع ایران
به پورتال تخصصی و حرفه ای ثبت و تبادل اطلاعات صنایع ایران و مشاغل وابسته خوش آمدید
شما هم به جامعه بزرگ صنعت و صنایع ایران بپیوندید...

صنایع نوشابه سازی

منتشره شده در دوشنبه ۱ شهریور ۱۴۰۰

نوشابه (به انگلیسی: Soft drink)‏، در لغت به معنای هر چیز نوشیدنی می‌باشد. در کاربرد عامیانه نوشابه عبارت است از یک نوشیدنی خنک معمولاً شیرین.

تاثیرات بر سلامتی

نوشابه نیز مانند هر خوردنی دیگر اگر بیش از اندازه مصرف نشود (مانند هر دو هفته یک بار) مضر نیست. در صورت مصرف بیشتر به نسبت مقدار آن عوارضش محسوس تر می‌شود.
نوشابه برای دندان شیری بسیار خورنده‌ است. بگونه‌ای که دندان کودک در یک ظرف نوشابه حل می‌شود. همچنین برای دندان‌های دائمی بدلیل کاهش مقاومت به خوردگی مضر است.
هر نوشابه حاوی کافئین، گاز کربن دی‌اکسید، اسید فسفریک و ۱۰ قاشق چای خوری شکر است. شیرینی زیاد شکر به خاطر وجود اسید فسفریک تا حدّ زیادی خنثی می‌شود.

آشنایی با تاریخچه نوشابه

نوشابه (Soft drink)‏، در لغت به معنای هر چیز نوشیدنی می‌باشد. در کاربرد عامیانه نوشابه عبارت است از یک نوشیدنی خنک معمولاً شیرین.
تاریخچه نوشابه سازی اساساً به زمانی برمی‌گردد که بشر علاوه بر مصرف آب آشامیدنی می‌توانست از افزودن موادی چون طعم دهنده‌ها و شیرین کننده‌ها به آب، شربت‌های متعددی را تهیه کند.

بعدها که مصرف شیرین کننده‌ها متداول شد، ایرانی‌ها طعم دهنده‌هایی نظیر لیمو، آلبالو، زرشک، آلو، انجیر و بسیاری از عرقیات نظیر نعناع، آویشن، بهار نارنج و غیره را به طور طبیعی در نوشیدنی‌ها مصرف می‌کردند.

نوشابه‌ها آشامیدنی‌های فوق العاده محبوبی هستند که در درجه اول از آب گازدار، قند و چاشنی‌ها تشکیل شده‌اند.

ریشه نوشابه‌ها به زمان باستان برمی‌گردد. دو هزار سال قبل یونانی‌ها و رومی‌ها ارزش دارویی آب معدنی را شناختند و برای آرامش دوش می‌گرفتند و روشی بود که تا به امروز ادامه یافته است.

در اواخر دهه ۱۷۰۰ اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها شروع به نوشیدن آب معدنی گازدار کردند چرا که به خاطر خواص درمانی شان مشهور بودند.

حق امتیاز اولین آب معدنی ساخته شده در آمریکا در سال ۱۸۰۹ ثبت شد که به آن آب گازدار هم گفته می‌شده است و دارای آب، بیکربنات سدیم مخلوط با اسید بوده است که به آن گاز افزوده می‌شد.تاریخچه نوشابه

داروسازان در آمریکا و اروپا هزاران عنصر را آزمایش کردند و آرزو داشتند که درمان‌های جدیدی را برای بیماری‌های مختلف بیابند. امروزه از بعضی نوشابه‌های مزه‌دار به عنوان مواد نیروبخش و مقوی مغز یاد می‌شود که برای درمان سردردها و دردهای عصبی به کار می‌روند.

داروسازان به چشمه نوشابه تجهیز شده بودند که نوشابه دارویی را تولید کردند که به زودی در جلسات عادی برای جمعیت های محلی قرار داده شدند. آب گازدار با طعمی که داشتند نه تنها به خاطر مزایای دارویی که داشتند محبوب شدند بلکه برای طراوات بخشیدن به کار می روند.

این بازار تا دهه ۱۸۳۰ گسترش یافت تا زمانی که آب گازدار اولین بار در بطری‌های شیشه‌ای فروخته شدند. پر کردن و در گذاشتن برای مایع گازدار در ظروف فرآیند مشکلی تا سال ۱۸۵۰ بود زمانی که ماشین پر کردن و چوب پنبه گذاشتن بطور موفقیت آمیزی طراحی شد. اصطلاح نوشابه پاپ از اوایل دهه ۱۸۶۰ منشا گرفته است که صدای پاپی که می‌داد به خاطر فرار گاز از نوشابه گازداری بود که باز شده بود.

مزه‌های جدید نوشابه در بازار بطور ثابت ظاهر می‌شد. بعضی از مزه‌های محبوب‌تر زنجبیل، لیمو و سایر طعم دهنده‌های میوه بودند. در اوایل دهه ۱۸۸۰ داروسازان محرک‌های قوی را برای افزودن به آب گازدار آزمایش کردند که شامل میوه‌های شیرین کولا و برگ‌های کوکا بودند.

آنها از کارگران سرخپوست بولیویایی الهام گرفتند کسانی که برگ‌های کوکا را برای رفع خستگی می‌جویدند. کارگران آفریقایی تبار نیز دانه‌های کولا را به عنوان یک محرک می‌جویدند.

در سال ۱۸۸۶ یک داروساز آتلانتایی، جان پمبرتون، گامی مهم برای ترکیب کوکا با کولا برداشت و بنابراین آن چیزی را ایجاد کرد که مشهورترین نوشیدنی جهان یعنی کوکا کولا شد. این آشامیدنی با عنوان ماده‌ای طراوات‌بخش و همچنین درمانی تبلیغ می‌شد.تاریخچه نوشابه

چند سال بعد داروساز دیگری به نام کالب بردهام پپسی کولا را در کالیفرنیای شمالی خلق کرد. گرچه این نام از پپسین مشتق شده بود اسیدی که برای هضم غذاها به کار می‌رفت. پپسی روی داشتن خواص درمانی این آشامیدنی دیگر تبلیغی نمی‌کرد.

در اوایل قرن بیستم، بیشتر شرکت‌های کولا روی تبلیغ جنبه‌های طراوت بخش و تازگی نوشیدنی خود تمرکز کرده بودند.

آشامیدنی‌های گازدار با طعم و مزه محبوبیتی دست و پا کرده بودند و کارخانجات دست و پا می‌زدند تا نام مناسبی را برای نوشیدنی‌ها خود انتخاب کنند.

بعضی افراد نام آب مرمر (marble water)، آب شربت (Syrup water) و آب گازدارشده (aerated water) را انتخاب کرده بودند ولی جذاب‌ترین نام به هر حال نوشابه (Soft drink) بود.

تا دهه ۱۸۹۰ نوشابه‌ها بطور دستی تولید می‌شدند که بطری‌ها بطور جدا پر شده و بسته‌بندی شوند. در طول دو دهه بعدی ماشین آلات اتوماتیک به طور عمده بهره‌وری کارخانجات نوشابه‌ها را بهبود دادند.

مهم‌ترین توسعه در فناوری در بطری ریختن با اختراع کلاه تاجی (crown cap) در سال ۱۸۲۹ بود که این دستگاه برای ۷۰ سال دوام آورد.

ظهور وسایل موتوردار باعث رشد بیشتر صنعت نوشابه سازی شد. ماشین‌های وندینگ (vending) نوشابه‌ها را در ظرف هایشان قرار می‌دادند.

در اواخر دهه ۱۹۵۰، قوطی‌های نوشیدنی آلومینیومی معرفی شدند. بطری‌های پلاستیکی سبک وزن و مقاوم به شکستن در دهه ۱۹۷۰ مورد استفاده قرار گرفت اما تا سال ۱۹۹۱ طول کشید تا صنعت نوشابه سازی از PET پلاستیکی در مقیاسی وسیع استفاده شد.

تولیدکنندگان نوشابه به سرعت ترجیح مشتریان پاسخ داده‌اند. در سال ۱۹۶۲ کولایی با ویژگی رژیم غذایی در واکنش به مدی که درباره لاغری خانم‌ها پیش آمده بود معرفی شد. در دهه ۱۹۸۰ نگرانی‌های رو به رشدی درباره سلامتی ایجاد شد که منتهی به تولید نوشابه‌هایی بدون کافئین و با سدیم اندک کردند.

به این ۷ دلیل نوشابه نخورید!

۱- نوشابه عامل افزایش فشار خون است

فشار خون بالا یک عامل خطرزا برای بیماری قلب و عروق است. خطر حمله قلبی یا سکته مغزی برای کسی که میزان فشار خون او ۵/۱۳ بر ۵/۸ است دو برابر کسی است که فشار خون او ۵/۱۱ بر ۵/۷ است.
بررسی‌ های محققان انگلیسی و آمریکایی نشان می ‌دهد به ازای هر قوطی نوشابه شکردار که در روز مصرف شده باشد، فشار خون به ‌طور منظم بالاتر می ‌رود.
داده ‌های مربوط به بیش از ۲هزار و ۵۰۰ نفر نشان می ‌دهد که نوشیدن بیش از ۳۵۵ میلی لیتر آب میوه ی شکردار یا نوشابه ی گازدار در روز می ‌تواند توازن فشارخون را به هم بزند.
دانشمندان معتقدند که شکر زیاد در خون باعث به هم خوردن حالت عادی رگ‌ ها و میزان نمک در بدن می‌ شود. نوشیدنی ‌های رژیمی که با شیرین کننده‌ های مصنوعی شیرین شده باشند، چنین خطری را ندارند. مالکان صنعت نوشابه ‌سازی می‌ گویند که محصولات آن ها در صورتی که به اندازه مصرف شوند، خطری ندارند. انجمن قلب آمریکا می‌ گوید که نباید هفته ‌ای بیش از ۳ قوطی ۳۵۵ میلی لیتری نوشابه مصرف کرد.
در این مطالعه در ۴ مورد از داوطلبان ۴۰ تا ۵۹ ساله از انگلیس و آمریکا خواسته شد تا آن چه را در ۲۴ ساعت قبل نوشیده بودند، ثبت کنند. همچنین نمونه ادرار آن ها گرفته و فشارخون شان اندازه‌ گیری شد. به ازای مصرف هر یک قوطی اضافه نوشابه شکردار در روز، فشار بیشینه داوطلبان ۶/۱ میلی متر جیوه و فشار کمینه آن ها ۸ دهم میلی‌ متر جیوه بیشتر بود.
در مجموع به‌ نظر می ‌رسید کسانی که مقدار زیادی نوشیدنی ‌های شیرین شده با شکر مصرف می‌ کردند، رژیم‌ های غذایی بدتری داشتند و احتمال اضافه وزن آن ها بیشتر بود. اما صرف ‌نظر از این مسئله، ارتباط آن با فشار خون حتی پس از احتساب عواملی مثل وزن و قد، قابل توجه بود.

۲- نوشابه هضم غذا را با مشکل مواجه می ‌کند

دکتر فریده شیشه‌ بر در این باره می گوید: تقریبا همه مواد و ترکیبات موجود در نوشابه مضر هستند و هیچ ماده مفیدی در آن وجود ندارد. نوشابه‌ های بی ‌رنگ هم اگر چه فاقد رنگ‌ های شیمیایی هستند، مضرات زیادی دارند و مصرف آن ها توصیه نمی ‌شود. وی با بیان این که مصرف نوشابه با هدف هضم غذا و یا به عنوان نوشیدنی همراه غذا به هیچ وجه توصیه نمی ‌شود، افزود: دستگاه گوارش بدن برای هضم غذا نیازی به نوشابه ندارد و نباید با هدف تسریع هضم غذا نوشابه مصرف کرد. برخی افراد هم نوشابه را به عنوان یک نوشیدنی و برای خنک شدن بدن مصرف می‌ کنند که به این افراد نیز توصیه می ‌شود نوشیدنی‌ های سالم را جایگزین کنند.
افرادی که با مشکل ترشح زیاد و یا کم اسید معده مواجه هستند باید با مراجعه به پزشک و درمان دارویی این مشکل را حل کنند و مصرف نوشابه نه تنها تاثیری در این زمینه ندارد، بلکه می ‌تواند عوارضی هم به همراه داشته باشد.
این متخصص تغذیه با اشاره به این که غذاهای چرب دیرهضم هستند، خاطرنشان کرد: پس از مصرف غذاهای چرب اگر نوشابه و یا هر مایع دیگری مصرف شود، موجب رقیق شدن اسیدهای گوارشی می‌ شود و درنتیجه هضم غذا با مشکل مواجه خواهد شد.
مصرف آب، شربت‌ های طبیعی، دوغ و ماءالشعیر به همراه غذا نسبت به نوشابه مضرات کمتری دارد ولی مصرف این مایعات به همراه غذا نیز توصیه نمی ‌شود.
مواد غذایی پس از مصرف در درون معده از نظر دمایی تعدیل می ‌شوند و به دمای مناسب برای هضم می ‌رسند، این در حالی است که مصرف نوشیدنی ‌های سرد به همراه غذا، تعدیل حرارت مواد غذایی را مختل می ‌کند که در نتیجه آن هضم غذا با مشکل مواجه می ‌شود.

۳- نوشابه خطر سکته را افزایش می ‌دهد

مصرف مداوم و منظم نوشابه، خطر ابتلا به سکته را تا ۶۱ درصد افزایش می ‌دهد. پژوهشگران دانشگاه میامی میلر با تحقیق بر روی بیش از دو هزار و ۵۰۰ نفر، در صدد یافتن پاسخی برای پرسش مربوط به تاثیر نوشابه بر سلامت انسان پس از ۹ سال بودند. در نهایت آنان به این نتیجه رسیدند افرادی که به طور منظم نوشابه مصرف می‌ کنند تا ۶۱ درصد بیشتر از دیگران و کسانی که مصرف به مراتب کمتری دارند، در خطر ابتلا به سکته قرار می ‌گیرند.

۴- نوشابه ‌های گازدار موجب پوکی استخوان می شوند

دکتر زهرا عبداللهی معاون دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت می گوید: نوشابه ‌ها علاوه بر قند زیاد، دارای املاح فسفات هستند که در جذب کلسیم غذا ایجاد اختلال می ‌کند و نهایتا مصرف مداوم نوشابه ‌های گازدار کمبود کلسیم و به دنبال آن پوکی استخوان را به دنبال دارد. پوکی استخوان موجب شکستگی ‌های خود به خود استخوان می‌ شود.
دکتر سید مرتضی صفوی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران نیز در این باره می گوید: اسید فسفریک علاوه بر ایجاد اختلال در گوارش غذا، باعث اسیدی شدن خون می شود که برای جلوگیری از پایین آمدن بیش از حد PH خون(اسیدی شدن) و خنثی سازی آن، بدن از کلسیم ذخیره شده در استخوان ها استفاده می کند.
در واقع اسید فسفریک موجود در نوشابه باعث کنده شدن کلسیم از استخوان ها می شود؛ از سوی دیگر برای جذب کلسیم موجود در غذاها از طریق دستگاه گوارش نیز نیاز به برقراری نوعی تعادل میان میزان کلسیم و فسفر است. وقتی این تعادل بر اثر نوشیدن نوشابه گازدار حاوی اسیدفسفریک به هم می خورد، جذب کلسیم از دستگاه گوارش نیز دچار اختلال می شود. بنابراین بدن از یک سو از کلسیم ذخیره شده در استخوان استفاده می کند و از سوی دیگر به راحتی نمی تواند کلسیم جذب کند، در نتیجه دچار نوعی فقر کلسیم و کاهش تراکم استخوانی و در نهایت پوکی بافت استخوانی خواهد شد. طبق نتایج جدیدترین تحقیقات علمی، افرادی که به میزان زیاد نوشابه مصرف می کنند، احتمال شکستگی استخوان در آن ها ۳ تا ۴ برابر کسانی است که نوشابه مصرف نمی کنند. به عنوان مثال خانمی که هر روز یک لیوان نوشابه مصرف می کند، ۳ برابر بیشتر در معرض ابتلا به پوکی استخوان قرار دارد و اگر این زن ورزشکار باشد، میزان این خطر۵ برابر افزایش می یابد. به گفته ی دکتر صفوی در حال حاضر سن ابتلا به پوکی استخوان در ایران کاهش یافته و به ۳۵ سال رسیده است.

۵- نوشابه ‌های گازدار عامل اصلی پوسیدگی دندان ها هستند

دکتر سعید نعمتی، دبیر علمی کنگره دندانپزشکی ترمیمی و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد می گوید: یکی از مهم ترین مسائلی که امروزه با آن مواجه هستیم، استفاده ی بی ‌رویه ی نوجوانان و جوانان از نوشابه‌ های گازدار و تنقلات حاوی مواد قندی است که در این سنین با توجه به افزایش فعالیت ‌های بدنی تمایل به مصرف این مواد نیز افزایش یافته و باعث ایجاد صدمات جبران ناپذیری بر بدن و دندان‌ ها می‌ شود.
نوشابه‌های گازدار به دلیل وجود ترکیبات CO2 و تبدیل آن به اسید کربنیک باعث عدم جذب کلسیم مواد غذایی و در نتیجه ایجاد مشکلات اسکلتی و پوکی استخوان می‌ شود و از طرفی حل شدن تدریجی مینای دندان و در نتیجه رنگ گرفتگی سطحی، ایجاد حساسیت، پوسیدگی ‌های ریز روی مینای دندان را به دنبال دارد.
بهترین جایگزینی برای تنقلات و نوشابه های گازدار، انواع مغزها و انواع دوغ می‌ باشد که در گذشته جایگاه خوبی در سبد غذایی ما ایرانیان داشته است و نه تنها فاقد اثرات پوسیدگی دندان ها است بلکه باعث تامین کلسیم مورد نیاز بدن نیز می ‌شود.

۶- نوشابه موجب افزایش احتمال ابتلا به سرطان لوزالمعده می شود

محققان می ‌گویند مصرف نوشابه‌ های قندی بیش از دو بار در هفته می ‌تواند احتمال افزایش به سرطان لوزالمعده را افزایش می ‌دهد. به گزارش روییترز، مطالعه‌ ای بر روی ۶۰ هزار نفر در سنگاپور نشان می دهد که افرادی که بیشتر به جای نوشابه‌ های قندی آب میوه می‌ نوشند کمتر در معرض این سرطان قرار می ‌گیرند.
مارک پریرا از دانشگاه مینسوتا که این مطالعه را رهبری می ‌کرده ‌است می ‌گوید شاید شکر عامل اصلی این امر باشد ولی افرادی که به طور مداوم نوشابه‌ های قندی می‌ نوشند به بیماری ‌های دیگری نیز مبتلا می ‌شوند.
پس از مصرف غذاهای چرب اگر نوشابه و یا هر مایع دیگری مصرف شود،موجب رقیق شدن اسیدهای گوارشی می‌ شود و درنتیجه هضم غذا بامشکل مواجه خواهد شدوی می‌ گوید: “میزان بالای شکر این نوشیدنی‌ ها میزان انسولین را افزایش می‌ دهد و همین امر می ‌تواند سلول ‌های سرطان لوزالمعده را افزایش دهد.”
این تیم تحقیقاتی بر روی ۶۰۵۲۴ مرد و زن سنگاپوری – چینی برای ۱۴ سال مطالعه انجام دادند. در این بین ۱۴۰ نفر مبتلا به سرطان لوزالمعده شده ‌اند و آن‌ ها که در هفته بیشتر از دو نوشابه ی قندی می ‌نوشند ۸۷ درصد بیشتر در معرض ابتلا به این سرطان بودند. محققان معتقدند این نتایج قابل تعمیم به ساکنان کشورهای دیگر نیز هست.

۷- نوشابه موجب افزایش احتمال ابتلا به سنگ های کلیوی

بالا رفتن میزان اسید فسفریک در خون بر عملکرد کلیه ها تاُثیر منفی داشته، از آن جایی که کلیه ها قادر به دفع سریع آن نمی باشند باعث وارد آمدن فشار مضاعف به کلیه ها می شود. همچنین مصرف نوشابه های گاز دار سبب می گردد تا کلسیم از استخوان ها خارج شده و درون خون جریان یابد که این امر به نوبه ی خود موجب رسوب کلسیم اضافی در کلیه ها گردیده که در نهایت منجر به تشکیل سنگ ‌های کلسیمی در کلیه ها می شود.
و در آخر جالب است بدانید محققان ثابت کرده‌ اند که اگر یک تکه ناخن، ۷۲ ساعت در نوشابه ی حاوی اسید فسفریک باقی بماند به طور کامل حل خواهد شد.

مشاغل صنعتی ایران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *