روشهای مشروط کردن

روشهای مشروط کردن

۱. مخلوط کردن گندم مرطوب و خشک: در این حالت رطوبت هر دو به حال تعادل در می آید. این روش ابتدایی دارای معایبی میباشد مدت آن طولانی بوده و دوم آنکه پوسته دانه های مرطوب از آندوسپرم آنها خشک تر است و تبادل رطوبت کامل انجام نمیشود. در عمل کمتر از این روش استفاده میشود.

۲. مشروط کردن با هوای سرد: در این روش مقداری رطوبت که به رطوبت اولیه گندم بستگی دارد و متغیر است، به دانه های خشک اضافه کرده و آنها را بهم می زنند تا رطوبت جذب شود. برای تسریع در عمل جذب میتوان از مواد افزودنی مانند Aerosol O.T. و بیکربنات سدیم استفاده نمود. زمان عمل تابع سختی دانه است.

۳. مشروط کردن گرم: در این مورد زمان مشروط کردن را به کمک دما از ۱-۳ روز در مشروط کردن سرد به ۱.۵-۱ ساعت کاهش میدهند. دمای مناسب این روش ۴۶ درجه سانتیگراد است و نباید از ۴۶ بیشتر شود. چون موجب اثرات سویی بر ویژگیهای دانه و آرد حاصل از آن میشود.

۴. مشروط کردن داغ: دمای عمل حدود ۶۰ درجه است و زمان عمل باز هم کاهش مییابد اما در این روش ویژگیهای پخت تحت تاثیر قرار می گیرد. بنا بر این کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.

۵. مشروط کردن توسط بخار: این روش از نظر انتقال رطوبت به داخل دانه به مراتب مناسبتر است بعلاوه در این روش بازدهی آرد و میزان بهبود ویژگیهای آن نیز افزایش مییابد.