روشهای مشروط کردن
روشهای مشروط کردن
۱. مخلوط کردن گندم مرطوب و خشک: در این حالت رطوبت هر دو به حال تعادل در می آید. این روش ابتدایی دارای معایبی میباشد مدت آن طولانی بوده و دوم آنکه پوسته دانه های مرطوب از آندوسپرم آنها خشک تر است و تبادل رطوبت کامل انجام نمیشود. در عمل کمتر از این روش استفاده میشود.
۲. مشروط کردن با هوای سرد: در این روش مقداری رطوبت که به رطوبت اولیه گندم بستگی دارد و متغیر است، به دانه های خشک اضافه کرده و آنها را بهم می زنند تا رطوبت جذب شود. برای تسریع در عمل جذب میتوان از مواد افزودنی مانند Aerosol O.T. و بیکربنات سدیم استفاده نمود. زمان عمل تابع سختی دانه است.
۳. مشروط کردن گرم: در این مورد زمان مشروط کردن را به کمک دما از ۱-۳ روز در مشروط کردن سرد به ۱.۵-۱ ساعت کاهش میدهند. دمای مناسب این روش ۴۶ درجه سانتیگراد است و نباید از ۴۶ بیشتر شود. چون موجب اثرات سویی بر ویژگیهای دانه و آرد حاصل از آن میشود.
۴. مشروط کردن داغ: دمای عمل حدود ۶۰ درجه است و زمان عمل باز هم کاهش مییابد اما در این روش ویژگیهای پخت تحت تاثیر قرار می گیرد. بنا بر این کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.
۵. مشروط کردن توسط بخار: این روش از نظر انتقال رطوبت به داخل دانه به مراتب مناسبتر است بعلاوه در این روش بازدهی آرد و میزان بهبود ویژگیهای آن نیز افزایش مییابد.