تراز قیاس و اتصالات و تعادل در مجسمه سازی
تراز قیاس و اتصالات و تعادل در مجسمه سازی
- کاربرد تراز قیاس در مجسمه سازی
به این معنا که به ابعاد و اندازه های مجسمه در قیاس با اطرافش هماهنگ باشد.
با دقایقی قدم زدن در اطراف یک کلیسای مربوط به دوره گوتیک در اروپا و دیدن مجسمه های متنوع بکار برده شده در درگاه، سردر و سطوح دیگر
می توان درک عمیق تری از کاربرد قیاس را در مجسمه ها داشت.
همچنین، برخی از گروهای مجسمه ها ، که در توصیف صحنه های انجیل استفاده می شوند،
می تواند ابعاد بزرگتری یا کوچکتری را اختصاص داده باشند به طور مثال مریم با کره و حضرت مسیح در ابعاد بزرگتری به نسبت بقیه پیامبران و حوریان ساخته می شده اند.
- کاربرد اتصالات در مجسمه سازی
بدین معنا که چگونه پیکره ها و یا دیگر اشکال در مجسمه سازی به یکدیگر متصل می شوند.
حال چگونه اعضای بدن به صورت جداگانه به یکدیگر متصل می شوند
یا اینکه چگونه هر کدام از اجزا در اعضای بدن به هم ملحق می شوند.
آگوست رودن Auguste Rodn (1917-1840) مجسمه ساز فرانسوی بر خلاف هنرمندان کلاسیک یونان
مانند (Polyklitus) پولیکایتوس و یا هنرمندان عصر رنسانس که علاقه خاصی به واحدهای منفک یک شکل خاص و الحاق آنها به یکدیگر داشتند،
از سبک امپرسیون در آثارش به وفور استفاده کرده است.
- کاربرد تعادل در مجسمه سازی
در مجسمه های انسانی ، تعادل بر دو اصل استوار می باشد:
- حجم مجسمه (پایدار) باشد بدین معنا که اگر پیکره در حالت خمیده و یا قرار گرفته بر چهار دست و پا باشد براحتی قابل ساخت باشد.این بدین معناست که اگر پیکره در حالت ایستاده باشد و خصوصا به جلو یا به عقب متمایل باشد، کار هنرمند کمی سخت تر خواهد شد.اگر به صورت طبیعی مجسمه به واسطه نوع حرکت و خمش، پایداری لازم را ندارد، از اهرم و یا پایه برای آن استفاده می شود.
- از لحاظ ترکیب بندی و مجسمه باید حس تعادل را در پویایی و یا ایستایی به ببننده بدهد.