تخته سهلایی
تخته سهلایی
تخته لایه سابقا با نام تخته ی سه لایی در ایران شناخته شده است. اما به دلیل احضور اشکال با تعداد لایه های متنوع تر در بازار عنوان تخته لایه مناسب تر میباشد.
تخته لایه
تخته لایه سازه ای است از دستهٔ فرآوردههای مرکب چوبی (اوراق فشرده چوبی) که از لایههای با ضخامت کم و با زاویه ۹۰ درجه نسبت به هم و با استفاده از چسب روی هم چسبانده میشوند.برای تشکیل تخته لایه، تعداد لایهها فرد است که به صورت تناوبی در جهت متقاطع نسبت به جهت الیافشان قرار میگیرند که چندین مزیت را به دنبال دارد: کاهش تمایل چوب به از هم باز شدن از لبه هنگام نفوذ پیچ و میخ، کاهش درصد واکشیدگی و همکشیدگی، بهبود ثبات ابعادی، کنترل اعوجاج و همگنی سازه از لحاظ مقاومتی در همه جهات. بعضی تخته لایههای با کیفیتتر از پنج لایه با زاویه ۴۵ درجه (۱۸۰، ۱۳۵، ۹۰، ۴۵، ۰) نسبت به هم تشکیل میشوند که در چندین محور مقاومتهای مطلوبی دارند.
سابقه تخته لایه
در سال ۱۷۹۷ ساموئل بنتام (Samuel Bentham) اختراعی را به ثبت رساند که شامل چندین ماشین برای ساخت روکش بود. در این اختراع، ایشان همچنین مفهوم اتصال چندین لایه روکش با بکار بردن چسب برای ساخت قطعاتی ضخیمتر را توصیف کردهاست که امروزه ما آنرا به عنوان تخته لایه میشناسیم. Bentham مهندس کشتی بریتانیایی با اختراعات زیادی در زمینه ساخت کشتی بود. روکش در زمان Bentham با استفاده از اره در جهات شعاعی، مماسی یا در عرض گرده بینه بهصورت دستی و در زاویههای مختلف تولید شد. حدود پنجاه سال بعد امانوئل نوبل پدر آلفرد نوبل متوجه شد که چندین لایه نازک از چوب متصل شده به هم محکمتر از یک لایه چوبی با همان ضخامت است.
اطلاعات کمی از نخستین تولید صنعتی لایههای چوبی با فرایند لولهبری برای تولید تخته لایههای امروزی وجود دارد. قدیمیترین اطلاعات ثبت شده مربوط به مطالب ذکر شده در فرهنگ لغت فرانسه در سال ۱۸۷۰ میباشد. بنابر این میشود فرض کرد که در دهه ۱۸۶۰ در فرانسه فرایند لایهگیری به شیوه لوله بری توسعه پیدا کردهاست. البته چند سال بعد از آن نیز تولید تخته لایه در آمریکا توسعه پیدا کرد.نخستین استفاده از تختهلایه مربوط به استفاده از آن به عنوان بوم نقاشی بودهاست. تختههای آماده بکار برای نقاشیهای رنگ روغن به عنوان نخستین کاربرد تخته لایه در نیویورک در دهه ۱۸۸۰ به فروش میرسید.