توضیحی درباره کاشی
توضیحی درباره کاشی
کاشی به قطعه سنگی مصنوعی گفته میشود که طول و عرض آن مختلف بوده و ضخامت آن چند میلیمتر است، و یک روی آن دارای سطحی شیشهای بوده و کاملاًّ صاف و صیقلی میباشد. کاشی محصولات سفالین و سرامیکی است که در ساختمان کاربرد و اهمیت ویژهای دارد مانند حمامها، توالتها، آشپزخانهها و آب ریزگاههای عمومی و غیره.کاشی برای تزئینات داخل و خارج ساختمان و همچنین برای بهداشت و عایق رطوبت به کار میرود.
واژه کاشی از نام شهر کاشان اقتباس شده که از اوایل دوران اسلامی به عنوان مرکز صنعت سفالسازی مشهور بود.
![کاشی](https://www.sanaat.ir/wp-content/uploads/2019/06/kashi-hamam-1.jpg)
مراحل تهیه کاشی
نخستین مرحله انتخاب و آمادهسازی مصالح آن میباشد. مصالح کاشیسازی خاک رسی است که ۲۰ تا ۲۵ درصد آن سلیس میباشد. نخست مواد اضافی و زائد و دانههای سنگ را از داخل آن جدا میکنند، بعد از شستشو و جدا کردن دانههای اضافی و یکنواخت نمودن خاک آن را هوا میدهند، بعد آن را آسیاب میکنند تا به گرد یکنواختی تبدیل گردد. هر قدر خاک رس تهیه شده مرغوب تر باشد در به عمل اوردن خاک آن دقت بیشتری میشود. بعد فوراً آن را با تسمه نقاله برای مراحل بعدی به سالنهای دیگر منتقل میکنند.
ساختن گل :منظور از ساختن گل مخلوط کردن مصالح تهیه شده با آب است تا بدینوسیله خاصیت پلاستیسیته در مخلوط ظاهر شده و امکان شکل دادن به آن میسر گردد. هنگام مخلوط شدن آب با خاک دقت میشود تا تمام ذرات خاک رس در مجاورت آب قرار گیرند. برای جلوگیری از تغییرحجم و پیچیدن قطعه در هنگام پختن مقداری سنگ چخماق آسیاب شده به آن اضافه میکنند. برای جلوگیری از ایجاد رنگ قهوهای تند که ممکن است در اثر وجود اکسیدهای آهن در خاک رس بعد از پخته شدن باشد حدود نیم درصد اکسید کرم به آن اضافه مینمایند.
قالب گیری: پس از تأیید گل بوسیله آزمایشگاه از لحاظ نوع مصالح و پراکندگی، گل را قالبگیری میکنند. برای تهیه کاشی مرغوب قالبگیری در خلأ انجام میگیرد. این عمل باعث توپر شدن و مقاومت بیشتر میشود. شکل دادن اغلب به وسیله فشار و پرس صورت میگیرد، صفحات پرس دارای ویژگیهایی هستند که مانع چسبیدن خاک به صفحات پرس میگردد. مقدار آب موجود در گل باید به حدی باشد که به گل آن مقدار پلاستیسیته را بدهد که گل به راحتی در قالب شکل گرفته و جسمی تو پر به دست بیاید، همچنین مقدار آب طوری باشد که پس از پرس کاری و خارج شدن قطعه از قالب در اثر وزن خود تغییر شکل ندهد.
خشک کردن: اگر قطعه به خوبی خشک نشود یا به سرعت خشک شود ترک میخورد یا میپیچد یا تغییر حجم میدهد. اگر قطعه پس از خروج از پرس کاری با حرارت خشک کنند یا در معرض هوای خشک و گرم قرار دهند سطح خارجی آن به سرعت خشک شده. برای خشک کردن قطعات مرغوب از تونل هوای گرم استفاده مینمایند. برای جلوگیری از ترک برداشتن و چروک شدن و پیچش سطحی هوای ابتدای تونل کاملاً مانند هوای خارج است. در وسط تونل حرارت به حداکثر لازم میرسد و در این مرحله کلیه آب فیزیکی قطعه متصاعد شده و قطعه کاملاً خشک میگردد. در تمام طول تونل رطوبت و حرارت داخل تونل اندازهگیری میشود.
پختن کاشی: کاشی در دو نوبت پخته میشود، بار اول قطعه سفالی را پس از خشک شدن به کوره پخت میبرند و اغلب از کورههای تونلی استفاده میشود. ابتدا حرارت را به تدریج تا ۱۰۰ درجه سانتیگراد میرسانند تا آب فیزیکی قطعه متصاعد گرددو به تدریج حرارت کوره بالا میبرند و حدود ۲۵۰ درجه سانتیگراد کلیه رطوبت آن تبخیر میشود و در حرارت ۴۵۰ الی ۶۰۰ درجه آب شیمیایی آن تبخیر میگردد و در حرارت ۸۰۰ درجه تمام مواد الی خاک رس از بین رفته و قطعه به مرحله شیشه ای شدن میرسد.
لعاب دادن روی کاشی: پس از اینکه اولین مرحله پخت به اتمام رسید و قبل از آنکه قطعه کاملاً پخته شده و به مرحله شیشهای شدن برسد قطعه را از کوره خارج می نمایندو روی آن لعاب میپاشند. اگر کاشی گل دار باشد قبل از لعاب پاشیدن گلهای مخصوص که از جنس لعاب بوده روی قطعه میچسبانند بعد روی آن لعاب میپاشند سپس قطعات لعاب کاری شده را روی واگنهای مخصوص چیده و دوباره به کوره میبرند و مرحله دوم پخت را انجام میدهند. لعاب روی سفال در اثر حرارت جاری شده و توی سوراخهای قطعه سفالی نفوذ کرده و با آن یکپارچه میشود. سپس کاشیها درجه بندی میشوند و بعد از بستهبندی به بازار عرضه میشوند .