مسجد و مدرسه آقابزرگ کاشان شکوه معماری اسلامی
مسجد و مدرسه آقابزرگ کاشان شکوه معماری اسلامی
سلام و عرض ادب و احترام خدمت شما دوستان و کاربران عزیز سایت تخصصی و فروشگاهی دیپلمات ایران. امیدوارم که ایام به کام باشه و بر وفق مراد.امروز میخواهم سری به کاشان بزنیم.
مساجد را می توان یکی از شاخص ترین بناهای معماری در ایران دانست. در آمیختن فرهنگ ایرانی و اسلامی پس از ورود این دین آسمانی به ایران باعث شد تا همه ساخته های ایرانیان چهره ای تازه به خود بگیرند و متفاوت تر از همیشه به نظر برسند. معماران و هنرمندان ویژگی های اسلامی را به هنر ایرانی اضافه کردند و از این ترکیب در ساخت عبادتگاه های‌شان بهره گرفتند تا فضایی سرشار از شور و شوق معنوی و هنر ایرانی را ایجاد کنند.
مسجد آقابزرگ یکی از نمونه های کم نظیر معماری در ایران است و یکی از دیدنی های چشم نواز سرزمین‌مان به شمار می رود. برای دیدن این مسجد تماشایی باید راهی کاشان شویم؛ شهری که جاذبه های بسیاری را در خود جای داده است و در میان کویر خودنمایی می کند. کوچه پس کوچه های این شهر پر از آثاری هستند که می توان برای ساعت ها به آنها نگریست و در هر دقیقه جلوه ای تازه کشف کرد.
کاشان شهری غنی از نظر آثار تاریخی است و در هر گوشه ای از آن می توان نمونه ای کم نظیر را یافت. مسجد آقابزرگ یکی از دیدنی ترین جاذبه های این شهر است که در کوچه ای به همین نام قرار گرفته است و به راحتی می توان آن را پیدا کرد. این مسجد در واقع مجموعه مسجد و مدرسه‌ای بزرگ و منسوب به ملا مهدی نراقی است که یکی از مراجع تقلید شیعه در گذشته بود و به آقابزرگ شهرت داشت. این بنا هم برای عموم کاربرد دارد و هم توسط طلاب مورد استفاده قرار می گیرد. سنگ بنای این مسجد توسط مردی نیکوکار به نام حاج محمدتقی خانبان و پسرش در قرن ۱۳ قمری گذاشته شد و زمان ساخت آن مصادف با دوران پادشاهی محمد شاه قاجار بود.
آنچه این مسجد را تماشایی جلوه می دهد تزیینات و عناصر نفیس به کار رفته در آن است که هر چشمی را به خود خیره می کند. از مقرنس کاری سر در مسجد گرفته تا گچ بری های ظریف و کاشی کاری چشم نواز همه و همه باعث شده اند تا این مسجد مورد توجه قرار گیرد و میزبان گردشگران باشد. مسجد آقا بزرگ تنها مسجد پنج طبقه دنیای اسلام نیز هست و همین موضوع اهمیت آن را چندین برابر می کند. همچنین در این مسجد چند فیلم و مجموعه تلویزیونی و سینمایی هم ساخته شده که از میان آنها می توان به طوقی، عیاران و ملاصدرا اشاره کرد.
در سال ۱۲۲۱ هجری شمسی و مقارن با پادشاهی محمدشاه قاجار بود که حاج محمد تقی خانبان تصمیم گرفت مکانی را جهت نماز جماعت عموم مردم و کلاس درس و بحث دامادش، ملا مهدی نراقی ایجاد کند. او نقطه ای را در کاشان در نظر گرفت و پس از ۸ سال مسجد آقابزرگ را در سال ۱۲۲۷ مصادف با سال‌های نخستین سلطنت ناصرالدین‌شاه در اختیار مردم قرار داد. تاریخ هایی مربوط به سال های ۱۲۶۳، ۱۲۶۴، ۱۲۶۸ هجری قمری یعنی حدود سال های ۱۲۲۵، ۱۲۲۶ و ۱۲۳۰ خورشیدی در کتیبه‌های موجود در صفه شبستان، داخل شبستان زیر گنبد، اِزاره محراب و سردر ورودی مسجد نیز دیده می شوند و پیشینه این مسجد را تایید می کنند.
برخی بر این باورند که مسجد آقابزرگ امروزی بر روی آثار به جامانده از زلزله ۱۱۵۷ خورشیدی و یا پیش از آن بنا شده که متعلق به دوره های گذشته بوده اند. کارشناسان می گویند آثار و نشانه هایی وجود دارد که نشان می دهد شبستانِ ۴۰ ستونِ شمالی مسجد، بر روی بقایای خانقاه، مسجد، مقبره و مدرسه خواجه تاج الدین ساخته شده است. آنها می گویند که این شبستان بعدها با مسجد و مدرسه مجاور آن ادغام شده و یکی از نمونه‌های ایجاد هماهنگی و اتصال دو بنا در کنار هم به شمار می رود.
۴۰ ستون غربی گنبدخانه مسجد، مهم‌ترین بنایی است که بعدها به قسمت اصلی و گنبد خانه اضافه شد؛ اما صدماتی را به ویژگی های معماری آن وارد کرد. معمار مسجد بنای گنبدخانه را به گونه ای طرح ریزی کرده بود که از چهار طرف به فضای باز راه داشته باشد تا در تابستانِ طاقت‌فرسای کویر، هوا در پیرامون آن جریان یابد و تهویه به صورت طبیعی صورت گیرد. این تدبیرِ هوشمندانه معمار، در زمان حاج ملا تقی محمدعلی نراقی -فرزند آقابزرگ- و به هنگام ساختِ شبستانِ غربیِ گنبدخانه از بین رفت چرا که بنا از یک سو محدود شد.
تغییرات مسجد به همین جا ختم نشد و در سال های بعد هم در بعضی قسمت‌ها به ویژه در و پنجره‌های بخش های مختلف مجموعه، تغییراتی داده شد. این بخش ها عبارت بودند از: ۲ اتاق گوشواره‌های بالاخانه که در دو طرف ایوان اصلی گنبدخانه قرار داشتند و ۴ اتاق بالاخانه که بالای سردرِ ورودی واقع شده اند.
در این تغییرات در و پنجره‌های ارسیِ بالارو از میان برداشته شده و با درگاه‌هایی با دو نیم دایره جایگزین شدند. این نوع درگاه ها در معماری ایرانی جایگاهی نداشتند و از زمان بازگشت ناصرالدین شاه از سفر دومش به اروپا در سال ۱۲۹۵ هجری قمری در بناها به کار رفتند.
حدفاصل گنبدخانه و شبستان غربی با ۳ در مشبک چوبی از هم جدا می شد که ارسی‌های بالارو داشتند؛ اما پس از مدتی توسط موریانه از بین رفتند و به ناچار با درهای فلزی جایگزین شدند. در سال های اخیر سازمان ملی حفاظت آثار باستانی برای حفظ نمای مسجد به جای این درهای فلزی، درهای چوبی و ارسی کار گذاشته است. در و پنجره‌های مشبک و بالاروی حجره های مدرسه طبقه زیرین نیز به دلیل حمله موریانه ها از بین رفته بود که در سال های اخیر مرمت شده است.
نام این اثر از تاریخ ۱۱ آذر سال ۱۳۳۰ خورشیدی با شماره ۳۸۲ در فهرست آثار ملی کشور قرار دارد و از آثار ارزشمند کشورمان محسوب می شود. هزینه های جاری مسجد و تعمیر و نگهداری آن نیز توسط واقفین تامین می شود؛ آنها برخی از املاک خود را وقف کرده اند تا درآمد به دست آمده از آنها صرف مسجد آقابزرگ شود.
